سیب زمینی با نام علمی Solanum tuberosum l. گیاهی است یکساله از تیره گوجه فرنگی (Solanaceae) که برای استفاده از غده زیر زمینی آن کشت می گردد.
گلهای سفید قرمز یا ارغوانی سیب زمینی با دمگلهای بلند بطور متراکمی در انتهای ساقه و با گل آذین گرزن دیده می شود.طول دوره رشد آن 3 الی 6 ماه است.ارتفاع بوته علفی ولی ایستاده سیب زمینی به 60 تا 150 سانتی متر میرسد.مشخصه سیب زمینی وجود ساقه های خزنده زیر زمینی به طول 5 تا 45 سانتیمتر است که از گره های پایینی و زیر خاک ساقه های هوایی منشاء می گیرد.این ساقه های خزنده زیر زمینی دارای برگهای کوچک فلسی شکل است و چنانچه در معرض نور قرار گیرد به ساقه های هوایی تبدیل می شود.راس هر ساقه خزنده زیر زمینی متورم گشته و به غده سیب زمینی تبدیل میگردد.
از بذر سیب زمینی در زراعت استفاده نمی شود بلکه از غده سیب زمینی برای تکثیر استفاده بعمل می آید.
بوته ای که از غده سیب زمینی بوجود می آید دارای ریشه ای افشان و نابجا است که ممکن است تا عمق بیش از یک متر در خاک نفوذ کند.
هورمون لازم برای تحریک و شروع غده بندی در برگها و تحت تاثیر روز های کوتاه تولید می شود.سیب زمینی از نظر گلدهی بلند روز و از نظر غده بندی کوتاه روز است.دیمکاری آن چندان موفقیت آمیز نخواهد بود.سیب زمینی به خشکی و شوری خاک حساس است.
از بیماریهای مهم سیب زمینی در ایران میتوان به بیماری مرگ ریشه-پوسیدگی خشک-بوته میری-سفیدک داخلی و ویروسی سیب زمینی اشاره نمود.
مهمترین راه مبارزه با بیماری های ویروسی استفاده از غدد عاری از ویروس جهت کاشت و کنترل حشرات ناقل ویروس مانند شته سبز هلو میباشد.
از نظر حصول حداکثر حداکثر عملکرد بهتر است هنگامی برداشت شود که 25 الی 50 در صد برگ ها زرد باشد.
یک غده کامل سیب زمینی بطور میانگین دارای 79 درصد آب -1درصد املاح-2 در صد پروتیین-0/1 درصد چربی- 0/6 درصد فیبر و حدود 17 درصد کربوهیدرات است.
